Na drie blogs kan ik nog wel tig blogs wijden aan de reis naar Nepal. Toch ga ik het met deze blog afsluiten. In 13 dagen hebben we zoveel mogen zien, ervaren en meemaken. Dat is een voorrecht. Als ik Nepalees zou zijn, zou ik nu de godsganse dag moeten offeren uit dankbaarheid.
Offeren
Want offeren: daar zijn ze dol op en goed in. Tijdens ons verblijf was het Divali. Divali, ook Deepavali, Diwali of Deevali genoemd is een van de belangrijkste feesten in het hindoeïsme en vindt zijn oorsprong in India. Het woord is afgeleid van het Sanskriet dipavali, dat een rij lichtjes betekent. Nou, en rijen lichtjes; die hebben we gezien! De verlichte optocht in Tubbergen is er niets bij. Overal hingen lichtjes. En het liefst in alle kleuren en flikkerend. Naast de vele lichtjes, zag je ook de vele offerplaatsjes, met allerlei kleuren, bloemen en natuurlijk kaarsjes/wierrook. De geur van wierrook; daar ontkom je niet aan.
Hard
Waar je ook niet aan ontkomt zijn de harde bedden. In Nepal blijkt geen Beter Bed te bestaan met heerlijke boxprings. De bedden zijn hard. Maar als je bedenkt dat de inwoners zelf praktisch overal op slippers/blote voeten lopen; dan is het logisch dat hun lichaam aan meer hardheid gewend is dan wij.
Yoga en meditatie
Naast de vele mooie activiteiten, waren yoga en meditatie een standaard activiteit van ons dagprogramma. Eerlijk; de yoga vond ik over het algemeen heerlijk. De ruimtes waren aantrekkelijk, de yogavormen heel afwisselend en mijn lichaam had er baat bij. De meditatie; daar moet ik nog een beetje mee oefenen. Man, wat duurt dat lang. Een half uurtje meditatie voelt voor mij als uuuuren. Na een kwartier of zo ben ik afgeleid, doe ik voorzichtig één oog open en spiek door mijn wimpers naar de groep. Die vervolgens keurig netjes in kleermakerszit aan het mediteren is. Ik heb er de kracht niet voor, zoals Gerard Joling zou zeggen…. Naast yoga en meditatie deden we ook een meditatiewandeling. Ik heb echt nog nooit zo bewust (en zo langzaam) stappen gezet. De stiltewandeling op de voorlaatste dag van de reis was erg mooi. Oké, dat stil zijn is wel een dingetje, maar dat je in stilte van iedereen persoonlijk afscheid neemt met een ‘namasté’ maakte op mij veel indruk. Oké, bij de ene persoon deed het meer met me dan bij de ander, maar hey; dat is prima. Dat is ook het mooie van yoga; alles is goed…..
LOL
Was het dan allemaal heel zen, serieus, cultureel en zo? Nee hoor. We hebben onwijs veel lol gehad, wijn en mojito’s gedronken, flink geshopt en meer. Zo hadden we heel leuk contact met het stel uit Haaksbergen. Zij waren het stel met de boerenzakdoeken! Maar, die hingen niet aan de koffer uit sympathie voor de boeren (wat ze misschien ook wel hebben hoor), maar als herkenning voor de koffer. En die dingen hingen er al jaren aan. Tot deze reis… Toen ze hoorden dat ik dacht dat het om activisten ging, wisten ze niet hoe snel die zakdoeken eraf moesten. Wat ze ermee deden? Ze gaven ze aan mijn vriendin en mij. Met daarin verpakt een lachend boeddha beeldje: omdat we zoveel lol samen hadden gehad. En dat hadden we zeker.
Nog veel meer
Wat was dit een mooie reis. Heb ik alles verteld? Vast niet. De hangbrug in Phaping heb ik niet genoemd, de wandeling naar de gouden tempel, dat het in Nepal eigenlijk 2079 is en ze drie keer oud en nieuw vieren, dat ze gewoon op straat de huid van een geslachte geit afbranden, dat ze tijden Divali eerst de kraaien, dan de honden, dan de koeien eren en vervolgens is het broers/zussen dag. Dat het onwijs goedkoop is daar en het geld op monopolygeld lijkt. Dat pinautomaten het vaker niet doen dan wel, dat steigers en arbo voorschriften totaal anders zijn dan bij ons, dat je tientallen keren per dag je handen vouwt en namesté zegt. Dat er ook hele mooie kunst is en houtsnijwerk en heel veel mooie stoffen en sjaals, geweldige uitzichten op de toppen van de Himalaya,……..
En, dat je het misschien zelf moet beleven als je dat graag wilt. Onder leiding van wie ik er naartoe ging? Van Marion Werger. Kijk gerust op haar website voor meer informatie. Ook voor 2023 staan er mooie reizen op het programma. Een ervan wil ik misschien ook wel gaan doen… Dus, wie weet See You Nepal!
Gaby Drees 